ഒരു നിമിഷത്തെ മൌനത്തില് പോലും
തനുവും മനവും തളരുകയാണ്
കൂടെയുണ്ടാകില്ലേ എന്ന ചിന്ത
ആത്മാവിനെ പോലും നീറ്റുന്നു
നിന്റെ നിശ്വാസമായിരുന്നോ
എന്റെ ശ്വാസവും ജീവനും???
നിന്റെ മൌനം തീര്ക്കുന്നത് ചന്ദന ചിതയാണ്
കത്തിയെരിയുന്നത് ഹൃദയവും ..
വാചാലതയില് പെരുമഴ പെയ്യുമ്പോ
പുനര്ജന്മമെന്തെന്നറിയുന്നു..
നീ വാക്കുകള് കൊണ്ടൊന്നു തഴുകൂ
ചിത എരിഞ്ഞു തീരും മുന്നേ
ഉയര്ത്തെഴുന്നെല്ക്കട്ടെ ഞാനും.....
എനിക്കായ് തുറന്നു തന്നൊരു ഹൃദയത്തിലേക്ക്
പതിയെ നടന്നു കയറുകയായിരുന്നു
ഇവിടെ ഞാന് സുരക്ഷിതയാണ് ഇനി നിന്റെ
ഹൃദയം താഴിട്ടു പൂട്ടുക.. തുറക്കുന്നത് ഇനി
എനിക്കിറങ്ങാന് മാത്രം... മരണത്തിലേക്ക്.....